Geschiedenis van de wasmachine

Vóór de komst van wasplaatsen en andere gebieden die waren gereserveerd voor het wassen, moesten dorpelingen vuil water uit putten halen dat een bron van infectie was. De verspreiding van wasplaatsen speelde een belangrijke rol in termen van volksgezondheid en hygiëne, in een tijd waarin cholera, pokken en tyfeuze koorts aanwezig waren om populaties te verwoesten. Staatssubsidies financierden gedeeltelijk de bouw van openbare wasplaatsen en er werden zelfs toen uitspraken gedaan over de basisprincipes van hygiëne. Wasserijen waren overdekte ruimtes die waren aangelegd om het werk van de wasvrouw te vergemakkelijken. Zulke etablissementen waren zelfs een teken van rijkdom en het was mogelijk om het niveau van welvaart van een dorp te bepalen aan de hand van het aantal openbare washuizen. Washuisjes speelden ook een belangrijke sociale rol: vrouwen uit het hele dorp kwamen daar minstens een keer per week samen en gingen lokaal nieuws uitwisselen. Het washuis werd een ‘praathuis’ en het was niet ongebruikelijk om de vrouwen te horen zingen, als een middel om hun dagelijkse klusjes te verlichten en de tijd te doden. Wasserijen verdwenen geleidelijk aan toen stromend water in huizen werd geïntroduceerd. De de technieken van de wasvrouwen die inspireerde de vroegste prototype wasmachines. We zijn de uitvinding van de wasmachine verschuldigd aan Jacob Christian Schäffer (1767). 30 jaar later kreeg een Amerikaan, Nathaniel Briggs, het eerste patent voor een wasmachine. Het ging om het gieten van heet water in een tank, een hendel draaien om de kleren te wassen en ze vervolgens tussen twee rollen te wringen. De tank werd vervolgens afgetapt met een kraan. 210 jaar later werd de elektrische wasmachine uitgevonden.